มัทธิว 7 : 13-14 จงเข้าไปทางประตูเเคบ เพราะว่าประตูใหญ่ และทางกว้างซึ่งนำไปถึงความพินาศและคนที่เข้าไปทางนั้นมีมาก เพระว่าซึ่งนำไปถึงชีวิตนั้นก็คับและทางก็เเคบ ผู้ที่หาพบก็มีน้อย
เริ่มเเรกพระเจ้าสร้างมนุษย์ขึ้นมาให้มีใจเลือกอย่างอิสระ พระองค์ให้มนุษย์ตัดสินใจเลือกด้วยตัวของเค้าเองว่าจะเชื่อฟังพระองค์หรือไม่เชื่อฟัง เเต่ทุกๆการตัดสินใจไม่ว่าดีหรือร้ายย่อมนำผลกระทบมาสู่คนที่เลือกเสมอ ในพระธรรมเฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 28 - 30 พูดถึง ผลดีของการเชื่อฟังและผลสนองของการไม่เชื่อฟัง พระเจ้าทรงตรัสกับชนชาติอิสราเอลไว้อย่างชัดเจน ถึงปลายทางของการตัดสินใจเลือกทั้ง 2 รูปแบบ เเน่นอนพระองค์รักมนุษย์และมีพระประสงค์ที่จะช่วยเราให้รอดเเละประทานสิ่งที่ดีที่สุดไว้ให้เรา เเต่พระองค์จะไม่บังคับเราให้เลือก เราเองต่างหากที่ตัดสินใจต้องเลือกว่าจะเชื่อฟังหรือไม่เชื่อฟัง ในโยชูวา 24 : 14-15 หลังจากยึดดินเเดนพันธสัญญาได้ทั้งหมด โยชูวาก็ลุกขึ้นยืนพูดต่อคนอิสราเอลทั้งหมด เค้าถามว่า พวกท่านจงเลือกเสียว่าวันนี้ท่านจะปรนนิบัติผู้ใด จะปรนนิบัติพระของบรรพบุรุษ ที่เป็นรูปเคารพ หรือจะเลือกเหมือนเค้าเเละครอบครัวที่จะปรนนิบัติพระเจ้า.... มี 2 ทางเลือก ที่อยู่ต่อหน้าคนอิสราเอล พวกเค้าต้องเลือกเเละเเน่นอนพระเจ้าก็บอกถึงปลายทางของทั้ง 2 ทางไว้แล้วเช่นกัน....
ในมัทธิวบทที่ 7 ข้อที่13-14 พูดถึงเรื่องทางเลือก 2 ทาง....
เริ่มเเรกพระเจ้าสร้างมนุษย์ขึ้นมาให้มีใจเลือกอย่างอิสระ พระองค์ให้มนุษย์ตัดสินใจเลือกด้วยตัวของเค้าเองว่าจะเชื่อฟังพระองค์หรือไม่เชื่อฟัง เเต่ทุกๆการตัดสินใจไม่ว่าดีหรือร้ายย่อมนำผลกระทบมาสู่คนที่เลือกเสมอ ในพระธรรมเฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 28 - 30 พูดถึง ผลดีของการเชื่อฟังและผลสนองของการไม่เชื่อฟัง พระเจ้าทรงตรัสกับชนชาติอิสราเอลไว้อย่างชัดเจน ถึงปลายทางของการตัดสินใจเลือกทั้ง 2 รูปแบบ เเน่นอนพระองค์รักมนุษย์และมีพระประสงค์ที่จะช่วยเราให้รอดเเละประทานสิ่งที่ดีที่สุดไว้ให้เรา เเต่พระองค์จะไม่บังคับเราให้เลือก เราเองต่างหากที่ตัดสินใจต้องเลือกว่าจะเชื่อฟังหรือไม่เชื่อฟัง ในโยชูวา 24 : 14-15 หลังจากยึดดินเเดนพันธสัญญาได้ทั้งหมด โยชูวาก็ลุกขึ้นยืนพูดต่อคนอิสราเอลทั้งหมด เค้าถามว่า พวกท่านจงเลือกเสียว่าวันนี้ท่านจะปรนนิบัติผู้ใด จะปรนนิบัติพระของบรรพบุรุษ ที่เป็นรูปเคารพ หรือจะเลือกเหมือนเค้าเเละครอบครัวที่จะปรนนิบัติพระเจ้า.... มี 2 ทางเลือก ที่อยู่ต่อหน้าคนอิสราเอล พวกเค้าต้องเลือกเเละเเน่นอนพระเจ้าก็บอกถึงปลายทางของทั้ง 2 ทางไว้แล้วเช่นกัน....
ในมัทธิวบทที่ 7 ข้อที่13-14 พูดถึงเรื่องทางเลือก 2 ทาง....
1. ประตูเเคบ จะมีเส้นทางที่คับเเคบด้วย ปลายทางนั้นมีชีวิต เเต่คนที่พบมีจำนวนน้อยมาก
2. ประตูที่กว้าง จะมีเส้นทางเดินที่กว้าง เเต่ปลายทางคือความพินาศ เเละคนที่เดินในทางนั้นมีจำนวนมาก
2. ประตูที่กว้าง จะมีเส้นทางเดินที่กว้าง เเต่ปลายทางคือความพินาศ เเละคนที่เดินในทางนั้นมีจำนวนมาก
ก่อนหน้าที่จะรู้จักพระเยซูคริสต์ เราเดินอยู่ในโลกเหมือนคนที่ตาบอด เราไม่รู้ว่าเราจะไปไหน จุดสุดท้ายของชีวิตคืออะไร ศาสนาก็พยายามบอกกับเราว่าทำดีเยอะๆ เพื่อว่าชาติหน้าจะได้ดีด้วย จนกระทั่งพระเยซูเสด็จมา พระองค์ตรัสว่า พระองค์เป็นทางนั้น เป็นความจริงเเละเป็นชีวิต ยอห์น 14 : 6 นั้นเองเราถึงได้รู้ถึงความจริงของโลกนี้ เเละถึงเวลาที่เราต้องเลือก
ปลายทางของประตูที่เเคบ คือสวรรค์ เป็นหนทางที่ให้ชีวิตนิรันดร พระคริสต์ทรงเปิดเส้นทางนี้ให้กับเราได้เลือกโดยผ่านทางไม้กางเขน พระเจ้าต้องการให้เราได้รู้จักกับพระองค์เป็นการส่วนตัว ในทางที่เเคบเราจะได้เรียนรู้ถึงความรักพระคุณความเมตตา ความชอบธรรม พระลักษณะเเละธรรมชาติของพระองค์ เราจะเดินไปด้วยกันกับพระองค์ในทางที่เเคบ เส้นทางนี้ถึงเเม้จะเดินลำบากเเละ มีคนที่ไม่สนใจ เเต่ดาวิดบอกว่า เเม้ว่าข้าพระองค์จะเดินไปตามหุบเขาเงามัจจุราช ข้าพระองค์ไม่กลัวอันตรายใดๆ เพราะพระองค์สถิตกับข้าพระองค์ ทางที่เเคบ มีพระเจ้าอยู่ด้วย เเม้ว่าบางครั้งการตัดสินใจที่จะเลือกเส้นทางนี้ จะยากลำบากเนื่องมาจากการลงทุนของโลกในชีวิตเรา เเต่พระเจ้าไม่เคยทอดทิ้ง พระองค์บอกไว้กับเราเเล้ว ถึงปลายทางที่เราต้องเลือกเดิน พระเจ้าทรงอยู่ด้วยกับเราเสมอในเส้นทางนี้ ขอให้ดูที่จุดหมายปลายทางนั้น เเล้วเราจะพบว่าไม่ยากเลยที่จะตัดสินใจเลือก
1 ยอห์น 2:15-17 สารพัดซึ่งมีอยู่ในโลกจะล่วงไป เเต่ผู้ที่ประพฤติตามพระทัยพระเจ้าจะดำรงอยูเป็นนิตย์ ....ประตูที่กว้าง นึกภาพไปถึงประตูชัยของฝรั่งเศส มันคงสวยงามเเละใหญ่มาก คนรอไปดูไปชมกันมากที่หน้าประตู เเละในนั้นยังมีทางเดินที่เเสนจะกว้าง คนก็เดินกันเยอะมาก เเต่สิ่งที่หน้ากลัวที่สุดก็คือ พวกเค้าไม่รู้ว่าปลายทางที่เดินอยู่นั้น คือความพินาศที่เป็นนิรันดร คนจำนวนมากเลือกทางเดินนี้เพราะเค้ารักโลกเเละสิ่งที่อยู่ในโลก เค้าถูกหลอกด้วยคำสอนผิดๆ เหมือนคนที่ตาบอดที่คิดในใจตนเองว่าเดินมาถูกทาง เพราะได้ยินเสียงคนเดินข้างๆจำนวนมากโดยไม่คิดเลยว่าคนข้างๆก็ตาบอกเหมือนกัน ความพินาศ ความตายที่เป็นนิรันดรเนื่องจากผลของความบาปที่สืบเนื่องมาจากการตัดสินใจไม่เชื่อฟังของอดัมเเละเอวา พระเจ้าบอกคนทั้ง 2 เเล้วถึงผลของการตัดสินใจเลือก ที่จะเชื่อฟังไม่กินผลต้องห้ามเเละสิ่งที่ตามมาภายหลังการไม่เชื่อฟัง...เเละเราก็รู้เเล้วถึงผลของมัน เเต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่หนุนใจเเละเต็มไปด้วยความหวัง เหมือนกับน้ำที่ไหลรดลงในต้นไม้ที่กำลังจะตาย นั้นคือการที่เรารู้ว่าพระเจ้าไม่เคยทอดทิ้งเรา
พระเยซู ทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อไถ่บาปให้กับเรา เพื่อเปิดทางไปสู่สวรรค์ให้กับคนบาป เหมือนกับก่อนหน้านี้มีเพียงประตูเเค่ บานเดียวเเละมนุษย์ทุกคนก็เดินในทางนั้น ไปสู่ความตายนิรัน
ดรทุกคน เเต่ภายหลังจากพระเยซูสิ้นพระชนม์ พระองค์ได้เปิดประตูบานใหม่ให้กับเรา มันเเคบ ทางเดินก็เเคบ เเต่ปลายทางคือชีวิต เเต่มีคนจำนวนน้อยที่พบเเละเลือกเดินในทางนี้ เป้าหมายของพระเยซูคือแบกกางเขนไปที่กอลโกทา เพื่อไปตายเเทนคนบาปทั้งโลก ทั้ง 2 ข้างทางมีคนจำนวนมากเยาะเย้ยถากถาง เขวี้ยงก้อนหิน ถ่มน้ำลาย เเต่มีกี่คนที่เลือกเดินไปทางเดียวกับพระเยซู เเบกกางเขนไปกับพระองค์ไปสู่ทางที่เเคบ เเต่มีชีวิต ไม่มีสิ่งใดในโลกที่สามารถเอามาเปรียบได้กับการได้รู้จักพระเจ้า เเละอยู่ในที่ประทับของพระองค์ประตูคับเเคบที่ปิดตายเปิดเเล้วโดยพระคุณกำลังรอคนที่หลงเดินไปตามทางของโลกอยู่ ถ้าเราอยู่ระหว่างกลางเเละต้องเลือกของให้ระลึกสักนิดถึง ผลของการตัดสินใจ คิดถึงปลายทางของ 2 เส้นทางนี้ เดินไปกับพระเจ้า เข้าสู่การเป็นสาวกของพระองค์ หรือไปสู่ความพินาศที่เป็นนิรันดร เราต้องเลือก ถ้าเราไม่เลือกโลกนี้จะเลือกแทนเรา....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น